Максим Танк - Сережки

О, сколько раз просил я
Назначить мне свиданье.
О, сколько раз хотел я
Произнести признанье.

Но всякий раз мешали
Обманщице-подруге
То паводок весенний,
То холода и вьюги.

Но я упрямый тоже
И не сверну с дорожки.
И к мастеру пришел я,
Чтоб сделать ей сережки.

А на сережках этих
Я написал заклятье:
Всё то, в чем не признался,
Но так хотел сказать я.

Теперь сбежать не сможет
От слов моих горячих
Ни в час, когда смеется,
Когда поет и плачет,

Ни в час, когда дремота
Подступит к изголовью.
Всегда сережки будут
Звенеть моей любовью.



Оригинал:

Завушніцы
Максім Танк

О, колькі раз прасіў я
Назначыць мне спатканьне,
О, колькі раз хацеў я
Прызнацца ёй у каханьні.

Ды ўсё перашкаджалі,
Калі дзяўчыне верыць,
То павадак вясновы,
То прымаразак-шэрань.

Але і я ўпарты,
І, каб свайго дабіцца,
Прасіў я шчыра майстра
Зрабіць ёй завушніцы.

На гэтых завушніцах
Я напісаў закляцьце -
Усё што не сказаў ёй,
А ў чым хацеў прызнацца.

Сягодня не ўцячэ ўжо
Ад слоў маіх гарачых,
Ні ў час калі сьмяецца,
Сьпявае, або плача.

Ні ў час, калі прыляжа,
Змарыўшыся ў зьмярканьне.
Зьвіняць ёй завушніцы
Усё пра маё каханьне.