Anno 1946
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
Ушедших юных слишком много,
прогуливаться чинно, долго,
навстречу движутся опять
усмешкой нехотя смущать,
нам не хотят надоедать,
но помогают вспоминать.
Где флаг приспущенный и сквер,
зовём их всяк на свой манер.
Там где чужие в их домах,
ворвёмся к другу впопыхах.
Где уличная теснота,
вдруг замечаем бормоча,
что говорим друзьям, пусть реже,
прощальные слова как прежде.
А в доме не дружки зависли,
твои же собственные мысли.
Ушедших юных слишком много,
раздумывать спокойно, долго.
С нидерландского
Halbo C. Kool
Anno 1946
Er zijn veel te veel jonge doden
om rustig rond te kunnen lopen,
overal weer kom je ze tegen,
bleekjes, glimlachend en verlegen.
Bij vlaggen, halfstok in plantsoenen,
hoor je jezelf hun namen noemen.
Zij willen ons niet opdringen,
maar vullen je herinneringen.
Uit huizen, waar nu vreemden wonen,
zie je vrienden naar buiten komen,
je loopt in drukke winkelstraten
nog binnenmonds met ze te praten.
Je hoort, maar ijler dan tevoren,
steeds weer hun laatste afscheidswoorden,
zij zitten thuis op je te wachten
als de eigen binnengedachten.
Er zijn veel te veel jonge doden
om ongestoord te kunnen dromen.
Свидетельство о публикации №120012304596