Отныне должен бы я стать землёю

       В.Й. ван дер Молен

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Отныне должен бы я быть землёю,
для вашей смерти стать последний склеп:
в большой открытой боли я окреп,
взрос с мощной силой жизни я травою
и горным древом, превозмогшим крен.

Хотел до дна нарушить увядание
и недостоин, ибо слишком полн
сегодняшнего праздного старания;
но стану камнем, камень равно боль
пребудут первобытными дарами.

Тогда произойдёт двух тел слияние,
безгрешных и безвинных, без опор;
в них человеческое станет тайна.

С нидерландского


       W.J. van der Molen

Het laatste graf

Om voor uw dood het laatste graf te zijn
moet ik voortaan de aarde toebehoren,
opener worden, groeien met meer pijn,
dieper nog naar de levenssappen boren:
een boom, geworteld in een bergravijn.

Tot in de grond wil ik uw sterven breken,
maar ontoereikend ben ik, te vervuld
van alle dingen die mij hier ontbreken;
ik moet meer stein zijn, met gelijk geduld
de oerkracht binnen in mij laten spreken.

Tot gij door al mijn gronden heen komt breken,
een lichaam; vlekkeloos en zonder schuld,
waar alle menselijkheid is geweken.