Ган Г. Хукстра. Зимний день

       Ган Г. Хукстра

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Одна девчушка среди бела дня
крошила малым воробьишкам крошки,
и те из них, кто поклевал немножко,
все взбучку получали, нагоняй.

О, это был пространный монолог.
И то и дело отзвук злого крика
обычной чайки не менял обычай,
и возмутитель получал урок.

А не тогда ли попрана страна:
трещал снежок от маленького шага,
она хвалила, звонко порицала,
одной ладошкой правила она.

С нидерландского


       Han G. Hoekstra

Een winterdag

Er stond een meisje met een heel klein handje
kruimels te strooien voor een mus of wat,
scherp oplettend wie al iets had gehad.
En de haaibaaien gaf ze dan een standje.

Het was een langgerekte monoloog.
De telkens weerkerende felle krijs
van soms een meeuw bracht haar niet van de wijs,
ze had die rustverstoorders scherp in het oog.

In het heelal hield zij de zaken bij.
Soms deed ze een paar passen. De sneeuw krakte.
Met een schel stemmetje prees ze en lakte.
En met dat kleine handje voerde zij.