Загадка

       Альберт Вервей
       1865-1937

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Загадка жизни, скажешь, чуть помедлив
И выждав, не послышался ли стон.
Есть голуби, воркуют, есть и змеи,
Дороги есть, ведут за горизонт.

В лесах гуляли по одним тропинкам,
Воспоминания у нас одни.
Любуемся одним и тем же мигом
И видом, и как схожи все они.

Но двух знакомых разделяет бездна,
Суть одного другому не видна,
Загадка вечная, и неизвестно,
Кого в том неоплатная вина.

С нидерландского

       Albert Verwey

Het raadsel

Het raadsel van het leven, zegt ge, en weifelt
Of gij het woord zult spreken dat ons scheidt.
Er is een duif die koert, een slang die sijfelt,
Er is een weg die naar een einder leidt.

Wij gaan het woud doorop dezelfde paden,
Wij roepen de eendre erinneringen op,
Wij zoeken `t doef van onze reis te raden
En smaken `t uitzicht op eenzelfde top.

Maar elk blijft d`andere de onbekende vreemde
Die leefde wat zich d`andere niet onthult,
En het gelaat dat naar het vroegre zweemde
Draagt in zijn raadsel een ondelgbre schuld.