Карел ван де Вустейне. Предчувствие
1878-1929
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова
Дом моего отца, где дни тягучи были,
был тих в саду, свободный от всего и всех
под кронами дерев без шума и без пыли.
Я был дитя, соразмеряя детский смех
и с матерью моей нерадостной, с блужданием
неясных сумерек в саду, и лет касанием
тех мирных дней и неподвижных их утех.
Я счастлив был у этой жизни жить в тени,
мечтам моим ты не мешал, о мой отец...
- И дни мои в священной радости текли,
полёт огромных птиц напоминая, лет,
где каждый вечер тёплый сумрак, воздух лета
душе своё благословение несут,
заходит солнце, и оранжевого цвета
тяжёлые плоды являют жизни суть.
...Тогда ты тихо родилась во мне, недаром
неясными цветами были мы, дитя.
Я вас любил. - С тех пор любил я не шутя
так многих, глупо умоляя с пылким жаром:
любил я вас; мне детские глаза светили
распущенным цветком в садах, твоё лицо
найти сподобило затворника легко
дом моего отца, где дни тягучи были...
С нидерландского
Karel van de Woestijne
Voor-Zang
Het huis mijns vaders, waar de dagen trager waren,
was stil, daar `t in de schaduwing der tuinen lag
en in de stilte van de rust-gewelfde blaeren.
- ik was een kind, en mat het leven aan de lach
van mijne moeder, die niet blij was, en aan `t waren
der schemeringen om de bomen, en der jaren
om `t vredig leven van de roereloze dag.
En `k was gelukkig in de schaduw van dit leven
dat naast mijn dromen als een goede vader ging...
- De dagen hadden mij de vreemde vreugd gegeven
te weten, hoe een vlucht van grote vooglen hing,
iedere avond, in de teedre zomer-luchten
die zeegnend om de ziel der needre mensen gaan,
als de avond daalt, en maalt in avond-kleur de vruchten
die rustig-zwaar in `t loof der stille bomen staan.
... Toen kwaamt gij zacht in mij te leven, en we waren
als schaemle bloemen in de avond, o mijn kind.
En `k minde u. - En zo `k vele vrouwen heb bemind
sinds dien, met moede geest of smekende gebaren:
`u minde ik; want ik zag uw kinder-ogen klaren
om schuine bloemen in de tuine`, en uw aanschijn
om mijn eenzelvig doen en denken troostend zijn,
in `t huis mijns vaders, waar de dagen `trage waren...
Свидетельство о публикации №119012303180