Ида Г. М. Герхардт. Карильон
на русский язык Галина Поротикова
И люди этих серых улиц,
и бледность эта, немота
исчезли вмиг, их спин сутулость -
всё музыка забрать смогла.
И наверху над колокольней
под бронзовый курантов бой
разнёсся вновь знакомый вольный
звук, не пленённый немотой.
А здравица: - и хочет с песней
державный колокол взлететь -
и умягчён посеребрённо,
звон призывает "о Отец."
И одинокой, безымянной,
зажатой каменной стеной
молилась я молитвой мирной
с моей поруганной страной.
Безмолвие невольной встречи
и призрачный голландский свет -
мне сладость мира не залечит
всей горечи военных лет.
Год войны 1941
С нидерландского
Ida Gerhardt
Het carillon
Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, -
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.
Want boven in de klokketoren
na `t donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.
Valerius: - een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen
"Wij slaan het oog tot U omhoog."
En `een tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist`ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.
Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad -
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.
Oorlogsjaar 1941
Свидетельство о публикации №119010503167