Летний ливень - Zomer bui

Dat is een geluk, ‘s nachts dichten te kunnen,
wanneer dromen niet kan, als een sneeuwstorm in juli.
De warme bui striemt in het gezicht,
danst een geopak* op het bordes,
komt kattenkwaad uithalen
langs de verdroogde buitenwijken,
langs de dierbare, verbrande klei,
langs de domeinen van mijn ziel, die geen vrijgeleide wenst,
die niet de zweer, gloeiend als kool, vervloekt,
die zo graag met de regen mee wil rennen.
En daarom zal de bui, in het holst van de nacht, haar alles
uitleggen over haar pijn, tot het einde,
want de meesten kunnen dit niet.
Zij, die sukkelen naar waarzeggers
om hun toekomst te veranderen,
naar droomverklaarders en
naar liefhebbers van Freud en Fromm.
Mijn ziel behoeft geen licht, geen lichtheid,
o, zij zal wachten op een verlossing!
Zij hoeft alleen maar even in te sluimeren,
een minuutje, een seconde!
…daarom de keerzijde van het gebladerte
is zo zuiver onder de regen,
dat het zich zonder schaamte kan tonen aan de wereld.

*geopak: volksdans uit de Oekra;ne

Это счастье – уметь сочинять по ночам,
если сон невозможен, как снежная буря в июле.
Жаркий ливень хлестнул по лицу сгоряча,
проплясал гопака на крыльце и – пошёл бедокурить
по засохшим окраинам, спекшимся глинам родным,
по поместьям души, не желающей грамот охранных,
не клянущей судьбу за горящий как уголь нарыв,
а желающей только с дождём пробежаться на равных.
Потому-то ей ливень глухой темнотой объяснит
до конца эту боль, что она большинству не знакома.
К хиромантам плетущимся, дабы судьбе отомстить,
толкователям снов и любителям Фрейда и Фромма.
Ей не надо не света, ни лёгкости, о, подождёт
и она – избавленья
Ей лишь на минуту, секунду забыться!
…потому-то изнанка листвы так чиста под дождём,
что она показать себя миру совсем не стыдится.