Лёша и Миша - Ljosja en Misja

Ljosja en Misja zal ik nauwelijks zien
in onze Goerzoef* deze zomer.
De regen druppelt om de een of andere reden van het dak,
blust de laatste sigaretten.
De hond van de baas is humeurig en vals,
toont de aard van zijn baas.
De poes van de baas eet zijn buik
rond met mijn vis – scherpzinnig!
Als Misja en Ljosja hier zouden zijn –
zou het brutale dak niet lekken,
zou de poes mijn eten niet aanvreten en zou de hond
geen kwaadaardige boosheid verspreiden, als een rat.
… Misja en Ljosja zaten bij ons,
we keken naar de donkere sterrenhemel,
dronken wijn, paften sigaretten.
Ik herinner me, iets, op het tafelkleed te morsen.
In het halfvervloeide geheugen draait een kleurig filmpje,
een vertraagde opname,
gebruinde gezichten, vochtige blikken,
een tros druiven op een gekreukeld tafelkleed,
een hommel kruipt gewichtig uit zijn holletje
onder de vensterbank van Ljosja en Misja.

*Goerzoef – een kuuroord, stad bij de Zwarte Zee, in de Krim.

Мишу и Лёшу вряд ли увижу
в нашем Гурзуфе нынешним летом.
Дождик зачем-то капает с крыши,
тушит последние сигареты.
Псина хозяйская куксится злобно,
волю хозяячью мне выражая.
Рыбой моей набивает утробу
кошка соседская – соображает!
Были бы рядом Лёша и Миша,
не протекала бы наглая крыша,
не объедала бы кошка, а псина
не исходила бы злобой крысиной.
…Миша и Лёша с нами сидели,
в тёмное звёздное неб глядели,
пили вино, сигареты смолили.
Помнится, что-то на скатерть пролили…
Кружатся в памяти полу – размытой
плёнкой цветною, отснятой рапидом,
смуглые лица, влажные взгляды,
гроздь винограда на скатерти смятой,
шмель, выползающий важно из ниши
под подоконником Лёши и Миши.