Позднее прощание

       Х. Марсман
       1899-1940

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Я ухожу
блуждать в ночи
и покидаю отчий дом.

- не уходи,
там дождь и гром.

мы здесь расстанемся с тобой
и смерть берёт меня      
с собой;

молись, чтоб я
навек забыл,
что беззаветно так
любил:

мой дом и град,
и милый сад,
и светлый лик,
отныне свят,

я слышу глас,
я слышу песнь.

- то голос мой?
               
                нет, он не здесь.

о женщина, стоит
одна
за створкой
позднего окна

о смерть, союз,

он нерушим,
он глас, он меж
зарёй и сном,
зов в новый
Иерусалим.

          1929-1933

С нидерландского


       H. Marsman

Afscheid

Ik ga op weg
en laat mijn huis
verdonkren
in het avondrood

- o, ga niet weg,
de nacht is groot.

ik kan niet blijven
lieveling,
de dood ontbood mij
tot zijn kring;

vergeev mij
dat ik achterlaat
wat ik zozeer
heb lievgehad:

mijn huis, mijn stad,
mijn kleine straat
en u
mijn eigen hart,

ik hoor een lied
een grote stem.

- zijt gij dan niet
van mij?

                van hem.

o, vrouw die
eenzaam achterblijft
in het verwaaiend
avondrood

o dood, o stem

de nacht is groot
en sterk de stem
die tussen slaap
en morgenrood
roept uit het
nieuw Jeruzalem.

          1929-1933