Геррит Комрей. Пашня мёртвых

       Геррит Комрей

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

А помнишь, мы с тобой гуляли в парке,
Там крематорий, там орешник, парк.
И крошки отряхнув со старой парки,
Я свет луны вдыхал, ты дым сигар.

Ты думал, может быть, о потном негре
На жгучем юге у судьбы в плену.
О том, что спрятаться от солнца негде,
И сквозь орешник видел я луну.

Что было говорить, и мы молчали.
Мы думали о поте, о луне.
Так было мирно всё, и лишь кричали
Ежесекундно урны в тишине.

С нидерландского


       Gerrit Komrij

Dodenpark

We wandelden des avonds door de tuinen
Van het crematorium; achter heg en hazelaar
Stond laag de vroege maan; ik at wat kruimels
Van mijn vest en jij genoot van een sigaar.

Je dacht wellicht aan zeer bezwete negers
Op de hete plantages in de weer. Ook aan
Je gezicht meende ik zoiets af te lezen.
Ikzelf keek door de heg naar de maan.

We spraken niet. Wat viel er ook te zeggen?
We dachten maar aan een maan en aan zweet.
O, nergens heerste er ooit zo`n rust. Slechts
Af en toe klonk uit een urn een kreet.