Перадсвiтальная казка для паэта. вiп

Шчыра дзякую, што Вы дакрануліся да беларускай мовы.
Для мяне гэта гонар і дакор.

Дакор таму, што я, беларус, думаю, размаўляю, пішу вершы на рускай мове. Так адбылося з маленства і з цячэннем часа.

Тым не менш, і беларуская мова, гэта мая мова. Я ганаруся тым, что даволі павольна размаўляю на ёй, не спатыкаючыся на словах. Але наша асяроддзе робіць нас...

Я не прэтэндую (у якасці мовазнаўца) на ісціну ў апошняй інстанцыі, але дазволіў сабе ўнесці невялікія змяненні ў Ваш твор па сваім пачуцці беларускай мовы. Выбачайце, калі ласка, як што не так.

З павагай.

ПЕРАДСВІТАЛЬНАЯ КАЗКА ДЛЯ ПАЭТА

Ты запісвай ... Ці чуеш? Запісвай.
Варта шэпт да цябе запісаць.
У паэта - адзіная місія:
Слухаць вецер, вершы складаць.

А ўжо рэшта - яго не кранаецца.
Ён - любімае Богам дзіця.
Чуеш? Раніца ўжо абуджаецца!
Для тваёга, паэт, жыцця!

Альбо ты для яе. То не розніца!
Ты - адзін з наваколлем уздых.
І праменчык вачэй дакронецца
Каб да Казкі ты сведкам быў ...

Твая Муза сабе ўсміхаецца, -
Хвацка люляючысь на галлі!
Перад ёю Амур выслужаецца, -
Быць бы разам яны маглі.

А Амур ёй, хутчэй, падабаецца!
Да з дзяўчынай нішто не зрабіць.
І яна яму ў тым не прызнаецца,
Хоць дрыготка яго будзе біць ...

Вось так казкі і адбываюцца!
Прачынайся на ранняй зары,
Тое ўбачыш, як ноч раствараецца:
Таюць зоркі ў сонца ціры ...

І пачуеш ты, распраўляюцца
Крылы лёгкіх ў тваёй грудзі ...
Гэты ранак з цябе пачынаецца!
Паглядзець на яго ж прыйдзі!

Браціслаў Лібэртус
P.S
Калі Вы не супраціў, і маё ўмяшанне Вас не крыўдзіць, паспрабую пранікнуцца іншымі беларускімі вершамі Браціслава Лібертуса.

Алекс Старостин   09.05.2014 23:33   •   Заявить о нарушении