Павел Шмелев-Герценштейн. Старый дом. Рус. Бел

Не возвращайся в старый дом
 
Не возвращайся в старый дом —
Он стал другим, как поле битвы.
Чужой там кажется врагом
И  позабыты все молитвы.

Был дом как сад, где пел ручей,
А стал — как храм, забытый Богом...
Там кровь в осколках кирпичей,
;Война гуляет по дорогам.

Не возвращайся — дух уснул,
Замерз в снегах имперской стужи.
Вершит дела там Вельзевул,
И тонет свет в  державной луже…

***

Не вяртайся ў старую хату
 
Не вяртайся ў старую хату —
Яна ўжо іншая, як поле бітвы.
Чужы там ворагам не клятым
Забытыя душы малітвы.

Быў сад, раўчук, была любоў
А стаў — як храм, забыты Богам...
У аскепках цэглы нібы кроў
Вайна шыбуе па дарогах.

Ты не вяртайся — дух заснуў,
Змёрз у снягах імперскай сцюжы.
Там чыніць справы Вельзевул,
Няма святла ў дзяржаўнай лужы…

   Перевёл Максим Троянович


Рецензии