Я родам з загадкавай Славіі,
Вялікай славянскай сям’і.
Яе мае прадзеды славілі,
На ёй працавалі, жылі.
Няма, кажуць, гэткай народнасці,
Дзяржавы і назвы такой,
Агульная кроў з генам годнасці
Бурліць гаманлівай ракой.
Няхай, мы яшчэ не знаёмыя,
Няхай, нават з розных краін,
Нас грэюць пялёсткі барвовыя
Кляночкаў і позірк рабін.
Бярозкі ў гаях беластвольныя
Дзявочыя песні пяюць,
Бо землі славянскія вольныя
Да нашых часоў існуюць.
Я родам з загадкавай Славии
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2025
Свидетельство о публикации №125040103337
Свидетельство о публикации №125040103337
Рецензии