Сусвет гудзеў. Ману расцілі
на абяцанках апрыёры,
і для людзей знайшлі Месію
па перапісванні гісторыі,
каб знікнуў свет капіталістаў,
кулацкіх вырадкаў, шпіёнаў…
Каб помсціў ім як Монтэ-Крыста,
за сверб разлукі з нарачонай.
І захварэў тварэц экстазам,
як нішчыў ворагаў з нагоды
і нават тых на унітазе
з акном для любае свабоды.
Змікіціў хутка нават фюрар –
варожы хлеб знайшоў пад бокам,
Яўрэяў, пляжучы алюрам,
Як генафонд з паршывым вокам.
І стаўся справай асабістай
варожы глюк у кожнай хаце
і ў пастуха, і у міністра,
і ў брата роднага, і маці.
А шлях да смерці стаўся прытчай, –
што трэба жыць тут справы дзеля,
каб доза з чарачкай пад піцу
была заўжды для апахмелля.
Вораг
© Copyright: Мечислав Курилович, 2025
Свидетельство о публикации №125031803226
Свидетельство о публикации №125031803226
Рецензии