Вышав я тут неяк в чат
Нынче уж прямо весна!
Сонцэ такое уж днями.
Что же я сплю после сна?
Ах, да обЕлся тут маслом!
Тысячи выслал дольляр
Неким щэ тьмутаракашкам.
Ибо ш платить нада за
Жэртвавань Марьи са й Жанкай!
Вот мы, да, снова папалсь,
Пушкин с друзьями, ну, аки:
Встретились, иш, вурдалаки,
А мы тут гондэ графья зь.
Так шо и в Африке нас
Каксь заприметили сразу.
И палюбилися прам
Хворай ды набажнай Жабке.
А та адна уш свята.
И скора, ох, под литавры!
Ну, и ж багацтва аддаць
Дали савет ей лиш Ваське.
Дни й пабежали у нас:
В хлопатах все пра Наталку!
Как-т над аформиць всё влад
Эта наследства случайнэ.
Так от, пшеничку прадавш
Ципусь, мы и разаспались.
Зараз жа бум пици чай
И всех жанчынк паздравляци.
...мы жэ деревня тут, бач.
Шо з нас шэ взеты, ятьВагав
Свидетельство о публикации №125030708047