Не боясь осуждения
Ласкавы, ды не з воска,
Не ведаў дзе той знак,
Ці кропка, ці то коска.
Дзе кажуць штось - маўчаў,
Дзе адказаць, пытаўся.
Ледзь жыў, але не краў,
Мо крышачку баяўся.
Я сам - ні так, ні сяк,
Ні то, каб безгалосы.
З вады мой Божы знак,
Таму хадзіў век босы.
Свидетельство о публикации №125030602395