Натали Самоний. Лаптев день. Рус. Бел

НУ, ВОТ И ЛАПТЕВ ДЕНЬ!

Ну, вот и Лаптев день –
К концу зимы запасы,
И близок к пустоте
И погреб, и амбар.
Но наш мужик – кремень,
Точить не любит лясы,
Грусть топит он в труде:
Лаптей ждёт март-кобзарь.

Ну, вот и Лаптев день –
И до весны неделя.
И потому готов
К работе кочедык.
Морозу злиться лень,
Всё чаще он – Емеля...
И тьмы предвешних снов
Страшится снеговик.

Ну, вот и Лаптев день –
Сугробы, как хибары.
А верба, как глашатай:
– Вновь время вешних чар!
Коль дров истлел сажень,
Бедны уже стожары –
Поёт кот-соглядатай:
– Весне ставь самовар


***
 
НУ, ВОСЬ І ЛАПцеў ДЗЕНЬ!

Ну, вось і Лапцеў дзень –
Да канца зімы запасы,
І блізкі да пустэчы
І склеп, і свіран ласы.
Але мужык – крамень,
Тачыць не любіць лынды,
Сум топіць ён у працы:
Лапцяў чакае сакавік-кабзар.

Ну, вось і Лапцеў дзень –
І да вясны тыдзень.
І таму гатовы
Да працы качадык.
Марозу злавацца лянота,
Усё часцей ён – Ямеля...
І цемры предвесніх сноў
Страшыцца снегавік.

Ну, вось і Лапцеў дзень –
Гурбы, як хаціны.
А вярба, як вяшчальнік:
– Ізноў час вясновых чар!
Калі дроў спарахнеў сажань,
Бедныя ўжо жэрдкі –
Спявае кот-шпег:
– Вясне стаў самавар.

   Перевёл Максим Троянович