Край мой родны, край лясісты,
Сінь азёраў, сінь нябёс.
Далягляд стаіць празрысты,
Як Тучанкі светлы плёс.
Ідзе статак з пашы шляхам,
Нясе водар малака.
Шчэбет ластавак пад дахам
Пад бас майскага жука.
Дзень стаміўся. Коціць сонца
Дыск чырвоны за ўзгоркі.
Тчэцца ручаём бясконца
Повязь матчынай гаворкі.
“Хопіць гойсаць! Вечарэе!
Хопіць гульняў, мітусні.”
Сырадою пахам вее
З кубкаў – жэўжыкам у сны.
Ціхне вёска, змоўклі гукі,
Сон агортвае сяло.
Сьпіць малы. Матулі рукі
Дораць мірнае цяпло!
Край мой родны, край лясiсты
© Copyright: Станислав Шастак, 2025
Свидетельство о публикации №125022006909
Свидетельство о публикации №125022006909
Рецензии