Бала чаклар

Истэ минем бала чаклар.
Йоклап китер алдыннан,
Уйнап яталар бит оныклар.
И ничектер иплеп син килесен,
Экреннеп сюз эйтесен.
Экиятнен бирден нэтижесен,
Кешелекле узен булгансын,
Хем барысында кюргенсен
Кешесен.

"Микикики-микикики,
бюре башы бит уники"..
Ирте торырга чонки,
Э, сэгате дэ унбер-уники.

Кэзэ белен Сарык булган,
Бер дэ
Кабатланмаган.
Анын жаен табып,
Хэрбер оныкка тапшырып, 
Узгэртеп хэм якшыртып,
Жаена карап,
Бюре башларын санап,
Жибергенсен йоклатып.

Иртэн "Тунаган куян"
Аю жинерге уян!
Ат жигеп ерак баргач,
Урманга килеп житкеч,
Карыйбыз кюз чыкканчы:
Анын улый агачы,
Ат та тик тора алмый,
Кигявен аны талый.

Ниндидер тавыш монда,
Урман карангысында,
Куркуны кюрсетмисен,
Елмаеп син сизесен,
Карт этей бит белесен.
Уземне мин жинэсен.
Кая сон аю синен?
Батырлык килде минем.
Шулай усеп, ныкланып,
Атта йордек атланып.
Яшегэнбез шатланып!

Буталмабыз вакланып,
Дуньяларга капланып.
Хэзер бездэн догалар,
Хэм булган садакалар.

Берге булырга язсын,
Фирдавесне ойлесен!
Раббыбыздан сорыйбыз,
Хэм жаннэтне телибез!