След майго далёкага дзяцiнства...

***
След майго далёкага дзяцінства –
Сіні колер беларускай хаты,
І каліны з хатаю адзінства,
І той лес, што на грыбы багаты.

След далёкай гомельскай радзімы –
Поплаў наш, што расцвітаў вясною,
Снежныя і радасныя зімы
І туман над Церухой-ракою.

След дзяцінства ў сэрцы назаўсёды,
Назаўсёды ў сэрцы – мама, тата,
Вёска, людзі, сцежкі, агароды
І калыска песні –  наша хата.

16. 02. 2025 г.


Рецензии