Родная зямля
Не асудзіць, не ахае
Ні людзей, ні жураўля,
Што навек з яе злятае.
Толькі родная зямля
Табе рада, як нікому.
Павітаюся здаля:
- Як жывеш, мой родны дому?
Не адкажаж, не спяеш…
Сум разгублены, маўчанне…
Толькі чую, як завеш
З перарывістым дыханнем.
Свидетельство о публикации №125021305362