Як лета хутка адышло!
І восені палова…
Бярозак, клёнаў хараство
І раніца здарова…
Хоць у гародчыку буяць
Яшчэ вясёлкай кветкі,
Раней лажыцца сонца спаць
За сумныя палеткі.
Лагодай веціцца прастор
І дыхаецца лёгка.
Заве і кліча ў госці бор,
Дзе водар хвоі крохкі.
Паветра - мяккі аксаміт
Засыпле дожджык дробны,
І ў кожнай кропелечцы спрыт
Задзінькае асобна.
І гэты дзіўны перазвон
Саскочыць з труб у лужы
І ручайком збяжыць пад клён
Што піць захоча дужа.
Як лета хутка адышло
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2025
Свидетельство о публикации №125021305120
Свидетельство о публикации №125021305120
Рецензии