Ад калiн дзяцiнства успамiны...

***
Ад калін дзяцінства – успаміны
Пра малой радзімы ціхі рай.
Ягады чырвоныя каліны
Спелі там па восені – збірай!

Мама занясе было на хату
І схавае кошык пад страхой.
Ягад тых у нас было багата,
Даставалі й елі іх зімой.

Не было у вёсках апельсінаў,
І ніхто не знаў пра мандарын.
Івасі вазілі ў магазіны,
Імі й гандляваў наш магазін.

Цукар быў, і хлеб, і соль, і сайкі,
І халва, алей і маргарын,
І цукеркі – ледзянцы з бляшанкі,
І ніхто не еў той мандарын.

Яблыкі хавала мама ў сена,
А было – марожаны ўнясе.
Ох, і смачны ж быў ён, несумненна!
І любілі яблык той усе.

Не было ні бедных, ні багатых,
Ўсе тады жылі крыху раўней.
Не было й катэджаў, толькі – хаты,
І жылося неяк весялей...

Ды жыццё ўсё ж не стаіць на месцы,
Час жыццё мяняе і людзей...
Пакланюся сіняе пралесцы
І часам не споўненых надзей...

Ягады чырвоныя каліны
Спеюць там па восені – не рвуць!
Ад калін тых – толькі успаміны
Пра дзяцінства незабыўны пуць...

12. 02. 2025 г.