Трымайцеся людзі,
Браты і сястрыцы,
Трымайся планета, краіна мая!
Страшней, чым здавацца,
Нічога не будзе.
А смерць абыходзіць такіх удвая.
І пройдуць калісьці,
Бяда і хвароба...
Мы выжывем,
Станем на крышку мацней,
Бо моц чалавечага духу, як спроба,
Экзамен жыцця ў барацьбе за людзей.
Як много было!..
І яшчэ многа будзе,
Ці з намі, ці можа ўжо нават без нас…
Не дай жа нам, Божа,
Запэцкацца ў брудзе,
І брудам запэцкаць гісторыі час.
(верш быў напісаны ў перыяд кавіду)
Пройдзе
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2025
Свидетельство о публикации №125021106057
Свидетельство о публикации №125021106057
Рецензии