Золотая маска
От этого не спастись– вечное ль, губит:
ночь колышется в окне– безмерная, пустая,
а на заре – смуглое плечо, чьи-то губы–
тёплые– касаются моих– нечто ль пытая;
не ощутив зарницы, зашепчу– и, дрогнув,
падаю в чёрную тьму, пока заря в силе
не одарит впалые глаза тусклой дробью,
чтоб я с улыбкой грудью к невидимой виле,
и так пребыл– статуей лёжмя незрящей
от божьих ливней серных, признаньем за сказки
обесславлен публикой, спрятавшийся спящий
замертво– погребённый? нет!– в золотой маске.
Стефан Наперский (Stefan Napierski)
перевод с польского Терджимана Кырымлы
Стефан Наперский. Золотая маска
© Copyright: Терджиман Кырымлы Третий, 2025
Свидетельство о публикации №125020801368
Свидетельство о публикации №125020801368
Рецензии
Złota maska
Wszystko to znam na pamięć, ratunku nie pragnę,
Noc chwieje się za oknem, bezmierna i pusta
— Tylko o świcie czuję czyjeś ramię smagłe,
Ciepłe wargi, co z lekka muskają mi usta.
Wtedy wzdrygam się, szepcę, niezbudzony brzaskiem.
I w głębszą czerń zapadam, kiedy jutrznia widna
Moje oczy zapadłe drąży szarym blaskiem,
Bym z uśmiechem do piersi znów przygarniał widma.
I tak przetrwał jak posąg, któremu wyżarły
Źrenice deszcze boskie, piorunów oklaski
Wawrzyn z czoła zerwały, że śni jak umarły,
Z którego twarzy złotej nie odjęto maski.
Stefan Napierski
Терджиман Кырымлы Третий 08.02.2025 06:50 • Заявить о нарушении
Wszystko to znam na pamięć, ratunku nie pragnę,
Noc chwieje się za oknem, bezmierna i pusta
— Tylko o świcie czuję czyjeś ramię smagłe,
Ciepłe wargi, co z lekka muskają mi usta.
Wtedy wzdrygam się, szepcę, niezbudzony brzaskiem.
I w głębszą czerń zapadam, kiedy jutrznia widna
Moje oczy zapadłe drąży szarym blaskiem,
Bym z uśmiechem do piersi znów przygarniał widma.
I tak przetrwał jak posąg, któremu wyżarły
Źrenice deszcze boskie, piorunów oklaski
Wawrzyn z czoła zerwały, że śni jak umarły,
Z którego twarzy złotej nie odjęto maski.
Stefan Napierski
Терджиман Кырымлы Третий 08.02.2025 06:50 • Заявить о нарушении