Улыбка (Usmiech)
Как всей утвари душу родную втемяшу,
лампе гореть, ходикам тикать без покоя,
снова заждусь минуты воскресения, коя
обессилит пружины, не встревожа спяшу;
как пустошь ночи чело увьёт и утешит,
не дрогну, вздохи ничто не разбудит мои–
позабыт зеркалами, лунами и людьми,
заснусь с улыбкой;
к плечу голову свешу.
Стефан Наперский (Stefan Napierski)
перевод с польского Терджимана Кырымлы
Стефан Наперский. Улыбка
© Copyright: Терджиман Кырымлы Третий, 2025
Свидетельство о публикации №125020701466
Свидетельство о публикации №125020701466
Рецензии
Uśmiech
Kiedy wszystkim przedmiotom wmówię własną duszę,
lampa zaświeci, zegar cykać nie przestanie,
znów czekać będę na tej chwili zmartwychwstanie,
która wstrzyma sprężyny; lecz się nie poruszę,
gdy pustka skrzydłem nocy czoło me owionie,
nie wzdrygnę się, oddechu warg nic już nie zbudzi
— od luster zapomniany, księżyców i ludzi,
śpiący z uśmiechem, ramię przełożę pod skronie.
Stefan Napierski
Терджиман Кырымлы Третий 07.02.2025 07:36 • Заявить о нарушении
Kiedy wszystkim przedmiotom wmówię własną duszę,
lampa zaświeci, zegar cykać nie przestanie,
znów czekać będę na tej chwili zmartwychwstanie,
która wstrzyma sprężyny; lecz się nie poruszę,
gdy pustka skrzydłem nocy czoło me owionie,
nie wzdrygnę się, oddechu warg nic już nie zbudzi
— od luster zapomniany, księżyców i ludzi,
śpiący z uśmiechem, ramię przełożę pod skronie.
Stefan Napierski
Терджиман Кырымлы Третий 07.02.2025 07:36 • Заявить о нарушении