Хiтрунi восень i зiма ў заклад
У хованкi задумалi гульню для жартаў.
Прадугадаць такi фiнал, наўрад,
Пад сiлу восенi, i нават картам.
Сабрала восень ураджай з палёў,
Зманiла золатам лiстоту, травы.
Вятрамi прыпынiла ў жылах кроў,
Лiсцё сарвала з шатаў кучаравых.
Змарылася, нясе зiме ключы,
А той лайдачыць стала да спадобы.
Гукае восень, плача i крычыць,
Ну а зiма смяецца над худобай.
Плутае восень ў пошуках зiмы,
Счарнела ў злобе ды ў убраннi Евы.
Спляце бывае зорачкi з iмжы,
Яны цякуць слязой раздзетай Дзевы.
Папросiць галiзну схаваць туман –
Прыкрые ненадоўга ды асядзе.
Зiму, напэўна, падпаiў шайтан,
А мо яна лютуе ў яго садзе?..
Збiвае свет азартная гульня,
Падумаць сотню раз над крокам трэба:
Замест праросткаў – зграя гругання,
Замест кахання – позiрк Галатэi.
Пажартавалi
© Copyright: Мария Мучинская, 2025
Свидетельство о публикации №125020403899
Свидетельство о публикации №125020403899
Рецензии