***
Як з неба пяшчотай азорыць заранка
Усе твае думкі пра шчасце былое,
Тады ты маліся вясноваму ранку,
Цані сваё кожнае ранне зямное.
Па шчасці былым уздыхаць не патрэбна,
Цані нават тое, якое ты маеш:
І ранак вясенні – марозны і срэбны,
І тую заранку, што сэрцам прымаеш.
29. 01. 2025 г.
Як з неба пяшчотай азорыць заранка...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2025
Свидетельство о публикации №125012904165
Свидетельство о публикации №125012904165
Рецензии