Навошта? , адкуль?

Баюся, не існуе чалавека,
Каб не задумаўся нi раз ўсур`ёз :
Якія хвалі і якія рэкі
Нам далi жыцце? I які прагноз?

Капаюцца у думках дылетанты,
Навук свяціла, проста мудрацы.
Адкрыцці круцяцца, як кванты,
Іх карануе слава і вянцы.

Спрабуем зразумець паняцце жыцця,
Рашаем ураўненне Мудраца.
Пранікнуць ў свет далёкі  закулісся,
Знайсці выток зямнога азярца.

У хованкi гуляе невядомасць,
Мы крок наперад, а  яна – стралой,
Ні пернікам, ні хабарам задобрыць,
Не упрасіць маленнем i слязой.

Ці варта? Iнтарэс мо  ў таямніцы?
Калі распішам ураўненнем свет,
Мы хітрасцямі са старой палiцы
Натворым з формулай вялiкiх бед.

Бо па навуцы зможам зло вуаллю
Прыкрыць, прадаць Сусвету за дабро,
Заменім золата на  медзь сусаллю…
Вяршыць жа стануць тыя, хто – зеро.

Растае ў бездухоўнасці Шлях Млечны,
Схавае цемра,  хаос, мiтусня.
Вятры узнімуць бой за чалавечнасць,
«Адкуль мы?»  зноў закружыць, як чума.