Пойду за оградой в бору соберу... Юрий Боровицкий

***
Пойду за оградой в бору соберу
Пустые бутылки, а так же осколки.
Их, словно слова, разбросали в бору
Любители выпить и петь возле ёлки.

Не знаю. чьих рук этот дикий пассаж,
и кто за собой оставляет объедки?
Не ценит он собственный зимний пейзаж
И зимней берёзы пуецовые ветки

Лишь бы очистить им свой огород
И подрубить не свою берёзу.
Для решенья проблемы в саду соберёт
И отведёт от себя угрозу.

Пособираю пустые бутылки, осколки.
За изгородь кто-то подбросил  мне их.
Благодарно шуметь будут милые ёлки,
Вдохновившись лиризмом прейзажей моих.



Оригинал:


***
За агародам адразу, у лесе
Пайду пазбіраю пустыя бутэлькі,
Што нехта накідаў, як словы тых песень,
Якія спяваў, калі піў каля елкі.

Не ведаю, хто тых бутэлек накідаў
І што за сабою пакіне ён? Смецце?
Не цэніць такі ні свае краявіды,
Ні зімніх бярозак чырвонае вецце.

Абы ад свайго агарода адкінуць,
Абы падсячы не сваю ім бярозу,
Адно каб праблему забыць, ці адрынуць,
Адно ад сябе каб адвесці пагрозу.

Пайду пазбіраю пустыя бутэлькі,
Што хтосьці ў мяне за гародам накідаў.
Удзячна шумець будуць мілыя елкі –
Натхненне лірычных маіх краявідаў.