Проста ўсё не бывае,
Каб пайсці ды знайсці.
Час журба аддаляе
Ад жаданняў у жыцці.
Я аднойчы паехаў
Лёс шчаслівы шукаць,
Адно бачыў – пацеху,
Адно знаў, што чакаць.
Уздыхаю аб чымсці,
Але гонар не згас.
Лепей жыць у няшчымцы,
Чым прасіць чужы квас.
Я расту ў памеры,
Як убачу вятрак.
Жыць няпроста без веры,
Як накінецца жах.
Стрыжні сцюжы вясною,
Нібы сняццуа калі -
Прадчуванне зямное
Небаракі зямлі.
Скрытое от глаз
© Copyright: Максим Троянович, 2025
Свидетельство о публикации №125012202661
Свидетельство о публикации №125012202661
Рецензии