Душою з вамі, мілыя сябры...
Прыгожы лес, гара, што ўсім вядома.
З далёкае юнацкае пары
Ў думках-марах я заўсёды дома.
Паход у лес быў для мяне, як цуд,
Напэўна, трэба продкам пакланіцца.
На Лысую гару цягнуўся люд,
Складалісь пары з мэтай – ажаніцца.
Якое шчасце – целяханскі лес,
Раздолле для звяроў ды птушак розных.
Мядзведзь – наш госць, што ў гушчар залез
З намерам добрым – выжыць, звыш сур'ёзным.
Сняжынак белых танец – зверху ўніз,
Як гэта вогнішча свой жар стрымала?
Хвастом махнуў удалы рыжы ліс,
Іх развялося тут ужо нямала.
Карціна мілай Лысае гары,
Яна заўсёды прад вачыма.
З далёкае юнацкае пары
Ўсведамляю: лес – мая Айчына...
Лысая гара
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2025
Свидетельство о публикации №125012102407
Свидетельство о публикации №125012102407
Рецензии