Дзьмухавец нарадзіўся на зямлі,
Жоўтая кветка з лістамі для салаты.
Людзі кветкі з полёў дамоў узялі,
Наварылі варэнне да гарбаты.
А калі б заставаўся ў полі адзін
Сонечны промень у росных травах,
Магчыма хутка стаў бы, нібыта Аладзін
І разляцеўся бы белым пухам над канавай.
А зараз купаецца ў шклянай банцы з сям'ёй,
З такімі ж жоўтагрывымі
дзьмухаўцамі.
І водар стаіць навокал, на ўвесь пакой.
Так размаўляюць кветкі
з усімі намі.
Аднойчы зноў народзіцца дзьмухавец
На родной зямлі, у росных травах.
Магчыма будзе ў банцы, яго жыцця канец?
А можа ён будзе лётаць пухам над канавай?
Дзьмухавец
© Copyright: Нина Джумова, 2025
Свидетельство о публикации №125011600108
Свидетельство о публикации №125011600108
Рецензии