Выходной

Вось нарэшце выхадны,
Ранак, кава, душ і планы.
У планах - цяг да навізны-
Прагуляцца па Ашмянах.

Тратуары як каток,
Ды канькоў і не хапала.
Люд адшліфаваў лядок,
Ну і я пабуксавала.

Шлях да швачкі,а далей,
Падарожнічала проста.
Сэрца прагнула гасцей,
Ногі неслі ў Дом рамёстваў.

Вось дык дзе сапраўдны рай!
Нашых продкаў адгалоскі.
Баба з дзедам, каравай,
Быццам завітала ў  вёску.

Кветкі лялькі, калаўрот
І цудоўныя карціны.
Завяршыла эпізод
Гаспадыня Валянціна!

Масцярыца, што казаць
І прыгожая жанчына.
Плесці, клеіць вышываць
Даспадобы ёй няспынна!

Навагоднім стаў настрой,
Пацякла ракой бяседа.
Засвяціўшыся душой,
Пасядзела крыху з дзедам.

Бабе, стоячы ў баку,
Успаміналася тым часам,
Што ў маладым вяку
Дзед быў добрым лавеласам!

Маладосць ужо не вярнуць
Ды і людзі  ў Ашмянах,
Пільна ім старым даюць
і павагу, і пашану!

Так сярод вось даўніны,
Правяла я час з ахвотай.
Праляцеў мой выхадны,
Ну а заўтра на работу..

Калі ж пройдзе пэўны час,
І натхненне зноў пакіне.
Накірую шлях ураз
Да майстрыхі Валянціны!