Так, я помню той Край,
Лес стары надзвычай,
Што абвіў небасхіл стужкай сіняю.
Там старонка мая,
Там мой радасны май,
Што каханай завецца Айчынаю!
Там я жыў, Там я рос
Ў ззянні ранішніх рос,
Што вясёлкамі травы ахінулі.
Там між вечных дубоў
Заміж белых бяроз
Мовы роднае гукі пагінулі.
Я б хацеў, родны Край
Пазбыць горыч, адчай
Ды зажыць, як другія народы.
Ды гаручай слязы
Вочы слепіць ручай
Ці дасць Божа дажыць да Свабоды!?
Той Край
© Copyright: Станислав Шастак, 2025
Свидетельство о публикации №125011303381
Свидетельство о публикации №125011303381
Рецензии