Незвычайнае палiто

Райнic увайшоў у длiнным Палiто. Ад дажджу. Мабыць паспеў i пад дождж прыладзiцца, на iм ляжалi кроплi i не маглi а нiкуды знiкнуць, бо матэрыял не прапускаў яго. На рост дык Палiто дужа пасавала Райнiсу.
  Глебчык пажартаваў- ты як з поля. На хвiлiну твар Райнiса быў крыху абражаны, ён мабыць хацеў паказаць, што вось ён якi  розны, не такi як iншыя. Але мабыць крыўда Глебчыка яшчэ нешта гаворыла ўнутры. Але ж во ў яго госцi, бо Глебчык быў ужо не такi сумны, хоць I Райнiс быў падобны ў гэтым палiто на Мефiстофiля. Здымi прашу свае палiто i пакладзе яго сушыцца. Пачакай, пачакай ў яго ў руках была пляшка. I ён дастаў яе, Алесь я к табе не з пустымі рукамі.
- Калi ты хочаш, дык пей. Я прынясу табе Келiх. А ты что. А я навогул збіраўся адпачываць, або слухаць маланку - прамовiў Алесь.
-Што ты за чалавек Алесь, я к табе прыйшоў, А ты з парога здекваешся.
- Ну дык я ж не ведаў, што ты прыйдзеш, ажно думкамi не збіраўся.
- Хочаш пастаўлю табе гарбаты.
-Гарбата гэта не сур'ёзна. 
-Але ж я буду.
-Стаў I мне тады.
А дождж працягваў iсцi, у пакоi было не ўтульна , а яшчэ была ноч, А спаць ўжо не хацелася...
Што ж выпью з табой гарбаты, а потым свае пiць начну.
-Добра. - пагадзіўся Алесь.
-Чаго ты выбраўся ў ноч спытаў Алесь.
-Разумееш ўсе спалi ў маiм доме дачка, жонка, а мне не спалося.
- I ты вырашыў выскачыць ў дождж.
Райнiс пiў гарбату незадаволены тым, што яна не крэпкая.
- Разумеешь, мне зрабілася млосна, а спаць не хацелася.
-Ты б абудзiў Абелю, яна б пагаварыла з табой.
- Ты не разумеешь, ты не разумеешь Райнiс мабыць хацеў раззлавацца, але хутка супакоiўся, i пачаў размаўляць цiшэй-ты не разумеешь, мне I ад яе часам трэба адпачыць.
-Мабыць  мяне турбоцяць iншыя справы.
- Адчынi вакно -настойлiва сказаў Райнiс.
-Навошта-я хачу каб ты адчуў паветру  i уздыхнуў ёй.
-Добра, што за дурыкi Райнiс-як ужо старому сябру казаў Алесь.
Вакно было адчынена i раптам грымнула маланка. Алесь пачаў зачыняць вакно.
-Бачыш, Райнiс не заўсёды можна дыхаць свежай паветрай.
-Добра, ты паедзеш са мной!
Вандраваць па ночы. Сядзем ды паедзем. Машына ёсць. 
-Дык на вуліцы дождж.
-Ну дык, што з таго, у машыне цёпла.