***
Каб не гнуў, не рваў таполю,
Што спатольвае душу,
Вецер вольны ў чыстым полі
Я суцішыцца прашу.
Лепей хай суцішным снегам
Замятае той грудок,
Дзе матуля спіць пад небам
Сёння восьмы ўжо гадок.
Сніцца хай матулі неба
І таполя на мяжы.
Вецер вольны, не, не трэба,
Не трывож яе душы
І не гні, не рві таполю...
Зараз мне бліжэй няма
Той таполі ў чыстым полі,
Быццам мама то сама.
24. 12. 2024 г.
Каб не гнуу, не рвау таполю...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2024
Свидетельство о публикации №124122404765
Свидетельство о публикации №124122404765
Рецензии