Горе на волах едет

Галина Роговая

Маладзіца: Ох, гора!
Бабушка: Гэта, дзіцятка, яшчэ не гора.
        Гора на валах едзе.

Ну што рабіць?! Такая ўсім нам доля
Прызначана навечна з дзён былых:
Па бальшаку, па чыстым ды  па полі
Вязуць бяду паважныя валы.

Валоў мы заўважаем не адразу –
Пакуль яшчэ не бачым той бяды.
Павольна, дзень за днём, на нітку часу
Няўмольны лёс нанізвае гады.

І вось аднойчы ў далечы дарогі
Ад ранку да змяркання зноў і зноў
Пачнуць мільгаць спярша крутыя рогі,
А потым спіны бурыя валоў.

А потым успаўзуць яны на ўзгорак,
Дзе наша пачынаецца жытло,
І на вазах выразна ўбачым гора.
Прыехала! І нас-такі знайшло!

Упартыя валы! Ну хто вас гоніць?!
Папіць бы яшчэ радасці ўзахлёб!
Адно суцешна,што валы – не коні
І не здалеюць кінуцца ў галоп.


Перевод с белорусского

Молодка: - Ох, горе!
Бабушка: Это, деточка, ещё не горе.
Горе на волах едет.

Ну что поделать? Всем такая доля
Назначена навечно с дней былых.
Дорогою большой да чистым полем
Везут беду степенные волы.

Упряжку замечаем мы не сразу.
Пока ещё  невидима беда.
А рок упорно, незаметно глазу,
На нитку жизни нижет нам года.

И вот однажды там – в дали дороги,
С рассвета до заката вновь и вновь,
Начнут мелькать сначала лбы двурогих,
Затем и спины бурые волов.

Потом они вползут на наш пригорок,
Где взгляду открываются  дома.
И ясно на возах увидим горе.
Нашло-таки! Приехало с холма!

Упрямые волы! Ну кто вас гонит?!
Ещё попить бы радости взахлёб!
Одно спасенье, что волы не кони
И не сумеют кинуться в галоп.