Сьвежы ранак і настрой
Сьветлы і прыўзняты
Нібы я стаю з сястрой
Каля нашай хаты.
Нібы ўсе мы - дзетвара -
І нам мама кажа:
“Памяць роднага двара -
Гэта памяць ваша.
Бо ня ведама ўсім вам,
Дзе жыць давядзецца
А надворак гэты й там
Ў сэрцы застанецца.
Каб вы ехалі, плылі
Ў родны кут да скону,
Тут душы цяпло знайшлі,
Шчасце й абарону!”
Многа год няма бацькоў,
Як і старой хаты,
Ды ўсё кліча мяне кроў
Ў край мой небагаты.
На падворак узыйсці
Ды абняць каліну.
Запытаць, колькі цвісці
Трэба будзе сыну?
Каб вярнуўся, перадаў
Ў надзейныя рукі
Досьвед свой, які складаў
З жыцця і з навукі.
Каб бліжэй стаў родны край,
Хоць цяпер далёкі,
Каб, даў Бог, варожых зграй
Не пачуў ён крокі!
Перадколядны настрой
Дай Бог майму краю!
Плысці радасцей ракой
Шчыра ўсім жадаю!
Перадколядны настрой!
© Copyright: Станислав Шастак, 2024
Свидетельство о публикации №124121804123
Свидетельство о публикации №124121804123
Рецензии