Сiм бычкiв сантехнiку забацвають!

Всэ путходыть прамо, глянь во

І вот мы ужэ усё прыдбалы!
Мойку, ванну да і шэ ж во срачык.
І, наверно, більш нымае й Васьцы
А ныекыйі нужданкы.

Байім разве бо дрова рубае,
Шоб хоть трохы натопыты баньку.
Мы ж спымо шэ вота на подвалы,
Хоть пыдлога вся й в коврах бы.

Былі й мылі нас тут всі засранцы.
А в прыхожый, выйды, й грій ексь латьте,
Еслі тэрмія уся подрана
І жынэ тыпло ны надто.

Ну, а раковіна прамо гарна:
Залупанылы на доску падлый.
А вона уся в нормальных плямах.
Да і краска ны сповзла щэ ж.

І тыпэр ты з её забавляйся:
Чым і ек прыкрыты гэтой срам, га?
Бо ж братішко пырывэрнэ вам шось,
Хоть ты й просыш ту Восьмаку.

Діч бо завшы шося понімае
І в эстэтіцы, і навыть в ядах.
От мы й крутым гэтэ всэ мозгамы:
І чыя така тут карма?

Ну, да будымо пока трываты.
Мо, шо літом пырыробым з Вагамы.
Бо ж на скору руку но й хапають:
Нашо настылка коб файна!

Главно, шоб оно ты ковырався
Тут над мойкыё такэё свято!
Остальнэе ты ж і сам пудкрасыш,–
Мовыть мастер по санчасті. 

Да, мучэній тут братку хватало:
Чым улад проріж дубову накрывку?
Трэга ж кругла коб була дыра щэ!
А в Коляна зять і лобзік трахнув.
Да і змывка ны пудходыть в шланга,
Хоть на трубку шэ намотуй трапку!
Бо ж конструкторы такыйі славны,
Шо й шось бачать далый зада.
Йіх бы вон сюда загнаты!
Хай б соображалы. 

А грызеток в нас ужэ ж навалом.
Дэ куда шо путключай у жабый?
І мотаемся вуж з выровкамы:
Удлінітілі хватай но.

А у сінюх ровыр ны зламавсь щэ?
А ны хочыш колысо мыняты?
Полытілы шарыкы кітайськы!
Доганей йіх, колы справный.

Пырыд бо рожденьем вашым
Всэ вам будэ навыть получатысь?
Люстра, й тая гахнулась на старця.
І сыды тыпэр кропай стіх.

Так вот і жывэм покамысь.
І ны шатко, і ны валко.
Ждэм погоды но з вітрамы:
Можэ, хто шо нам поладыть.

...горы ж тожэ нікахда не меняюца,
Как во у Терещука Вовк      


Рецензии