У памяць бацьку...
Трыццаць чатыры...
Няўжо
Зьбегла стагоддзя траціна?
Быццам за нейкай мяжой
Кліча бацькова хаціна.
Вабіць малога мяне.
Шэпча галінкамі бэзу.
– Нешта ты, хлопча, змарнеў!
Быццам шкадуе гарэзу.
Трыццаць чатыры – з таго,
Як разьмінуліся з татам.
Вось і дзяцінства з тугой
Мне адгукнулася раптам.
13.12.2024
Свидетельство о публикации №124121402687
Сергей Лысенко 2 17.12.2024 20:27 Заявить о нарушении
Заноза. Давняя, а всё ноет. Пусть я уже и на 6 с полтиной старше его стал...
Вольф Никитин 17.12.2024 20:43 Заявить о нарушении