МАЛЮСЯ І СПАВЯДАЮСЯ
леанід ПРАНЧАК
Памаліцца на дарогу
Завітаў я у царкву.
Расказаў, сцішэлы, Богу,
Што трывожыць, як жыву.
Што грашыў, што родных крыўдзіў,
Верай слаба даражыў,
Што зрэдчас тужыў і жміндзіў,
Ды заўсёды з Богам жыў.
Малюся і спавядаюся,
Нягоды і боль цярплю.
Я каюся, грэшны, каюся,
Што Беларусь люблю
Так шчыра, што ў смутку маюся,
Так чыста, як першы снег.
Я каюся, моцна каюся
За гэты адвечны грэх.
Свечкі ў прыхадзе пастаўлю
Я анёлам і святым.
Захлынецца сэрца ў жалю,
Паплыве ад свечак дым.
У прычасці ля амвону
Хлеб з віном, як плоць і кроў.
Мне падорыць абарону,
Дараванне і любоў.
Малюся і спавядаюся,
Нягоды і боль цярплю.
Я каюся, грэшны, каюся,
Што Беларусь люблю
Так шчыра, што ў смутку маюся,
Так чыста, як першы снег.
Я каюся, моцна каюся
За гэты адвечны грэх.
28.11.2023
Малюся i спавядаюся
© Copyright: Леонид Пранчак, 2024
Свидетельство о публикации №124120504470
Свидетельство о публикации №124120504470
Рецензии