Мама

Маці можа быць такой, як яе змаглі ўявіць
Гэта так не проста растлумачыць
Але па-другому нельга абнавіць
Сэнс жыцця і тое, што не ўбачыць
Проста позіркам мінулых мэт
Тых адвечных лепшых момантаў і шчасця
Бо не любіць сэрца жыць у тым,
Што не лічыць сваім абавязкам
Кожнаму так многа аддано
Мацярынскага святога сэрца
А калі мы проста будзем за адно
То і вабіць будзе тое, што не б'ецца
Маці можа быць любой, але ў крыўдзе не заўважыш
Як яе твая любоў можа хутка заняўважыць
Заняла яе жыццё , сэрца, розум і другое
І таму пара быццё адагнаць ад таго стойла
Дзе я быццам бы ляжу у нейкай скарзе
Спадзяюся, што, напрыклад, заслужу
Быць не дочкай, а юначкай
Бо не верыць мне любоў
Тая, што стварыла маці
І мне зараз давярхоў
Можна жыць у роднай хаце
Дзе так многа прыбіралі
Каб быць чыстымі, святымі
Але гэта не дакладна
Аба мне, бо выключэнне
Я здзіўляюся і мару
Жыць у свеце, дзе дзяцінства
Гэта нешта аб ахвоце
Здзейсніць тое, што ня можна
Мне б ляцець ў далёкі вырай
Там дзе ждуць мяне сяброўкі
А я разам з мамай злюся
На турботы і свароўкі
Кіну кліч у гэтым годзе
Хай злятаюцца прыхільні
Бо магу я заахвочваць
Быць хоць кропельку другімі
Здзейсніць тое, што дарэмна
Адкладаем ў дальні яшчык
Гэй, маі вы дарагія, хопіць
Будзем, можа, ў ласцы
Выкладаць і верыць цуду
Што так просіцца на волю
З гэтым словам мы дарэмна
Ўсё бадзяемся, як можам,
Маці - хто гэта ? Напэўна,
Тая, хто  любіць не тайна...