У Садоме вельмі усе прыгожа
Нават ноччу тут гараць агні
Каб убачыць тых, хто спаць не можа
Бо прыхіліўся не да той сцяны
Мы шукаем праўду у тых, хто не старэе
Нам здаецца, што так будзе найляпшэй
Але гэта толькі падаецца
Бо насамрэч вельмі хочацца грашэй
Калі б вырашыць, што лепей напачатку
Жыць у праўдзе ці, напрыклад, у змяі?
То, напэўна, выраслі б адразу
Крылы у таго, хто не тугі
У сваіх думках мы часамі можам
Будаваць ўсё тое, што не тут
А калі спытаеш: "Дапаможаш?"
То адбудзецца перапалох
Нас пугаюць і здзіўляюць нейкай лажай
Гэта слова ўжо зусім стала радным
Можа быць, пара увогул здацца
Перад гэтым зверам - абыякавым, брыдкім?
Гэта не сапраўдна і не тое,
Што прыдумаў Бог для тых, хто абяццаў Верным быць у гэтым свеце
Дзе брахня пячэцца у цесце
Садом брэша
© Copyright: Миссевич Ольга Владимировна, 2024
Свидетельство о публикации №124120402853
Свидетельство о публикации №124120402853
Рецензии