На вокнах адліга,
На сэрцы адліга,
Як быццам – бы скінута
Цяжкае іга.
Сумлівыя дрэвы
Стаяць у задуменні,
Ім ветрык ласкавы
Даруе імгненні.
Надвор’е шапоча
Вясновыя вершы,
А сэрца шчакоча,
Што я ўжо не першы.
Не першы, не лепшы,
Гадамі не годны,
Адно несумнеўна -
Пакуль яшчэ шкодны!
Оттепель
© Copyright: Максим Троянович, 2024
Свидетельство о публикации №124112403413
Свидетельство о публикации №124112403413
Рецензии
