***
Гронкі змёрзлыя каліны,
І замёрзлая зямля,
І застылы люд айчыны,
Што страшыцца караля...
Будуць зноў каралі мерзнуць,
Будзе стыць дыван травы...
І агідна будуць верзці
Пра народныя правы.
Ну, а люд баіцца "лайкнуць"
Пра жыццё сваё радок.
Толькі ставіць падабайкі,
Дзе ці котка, ці грыбок.
Гронкі змёрзлыя каліны,
Бы Хрыста застыла кроў...
Анямелы люд айчыны,
Як здранцвелая любоў...
23. 11. 2024 г.
Гронкi змёрзлыя калiны... 2
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2024
Свидетельство о публикации №124112303289
Свидетельство о публикации №124112303289
Рецензии