Анатоль Сыс. Потир

перевод с белорусского

 
Анатоль Сыс. Потир
 

Нашли потир, слезами полный,
никто не знает – слёзы чьи.
В сребре серебряное
в полночь
открыл молчальник, взяв ключи.

От зла, грехов, как заговором,
гнусавил голос за стеной…
Нашли на дне потира слово,
бежало из молитв оно.

Люблю –
глаза прочитали,
Люблю –
прошептали губы,
Люблю –
простонали души,
Люблю –
закричали люди.

Кого?

Поэт сказал: Отчизну!
Солдат: девчонку!
И кто-то говорил: себя!
И стали дружно,
плотно, чинно,
как будто сев или косьба.

А он – само бессилье мира,
никто его не полюбил,
плескались слёзы, и с потира
вино с избытком кто-то лил.

И стали дружно, плотно, чинно,
как будто сев или косьба,
поэт сказал: пьём за Отчизну!
И каждый выпил – за себя…

 

Анатоль Сыс. Пацір

Знайшлі пацір, сьлязамі поўны,
ніхто ня ведае – чыймі.
Сярэбранае ў срэбным –
поўню
пакутнік нейкі расчыніў.

Ад зла, спакус, грахоў замову
гугнявіў голас за сьцяной...
Знайшлі на дне паціра слова,
з малітвы выпала яно.

КАХАЮ –
вочы прачыталі,
КАХАЮ –
вусны прашапталі,
КАХАЮ –
душы прастагналі,
КАХАЮ –
людзі закрычалі.

Каго?

Паэт сказаў: Айчыну!
Жаўнер: дзяўчыну!
Хтось: сябе!
I сталі дружна,
шчыра, шчыльна,
як на касьбе ці на сяўбе.

А ён канчаўся у зьнямозе –
ніхто яго не пакахаў,
з паціра выплюхнулі сьлёзы,
і налілі праз край віна,

і сталі дружна, шчыра, шчыльна,
як на касьбе ці на сяўбе,
паэт сказаў: п’ем за Айчыну!
I кожны выпіў – за сябе...
 

https://rv-blr.com/verse/show/30863/

Потир: https://old.bigenc.ru/religious_studies/text/3163318