За дажджлiвым вечарам
Прыйдзе ноч бяссонная...
Думкі пакалечаны
Мітуснёю дзённаю.
Мне паперу гматалі
Два радочкі кволыя,
Мне натхненне сваталі
Без пасагу, голае.
А жыццё,-- як вытрываць,
Не гарыць -- туманіцца.
Мне яго не выправіць--
Старасць будзіць раніца.
Свидетельство о публикации №124111807010