Разам з восенню-лiсiцай...
Памяці таты
Разам з восенню-лісіцай
Да крыніцы прыпаду.
Лісце падае, іскрыцца,
Восень прагна п'е ваду
З чорнай чаплінскай крыніцы,
Што калісьці бацька мой
Чысціў, каб пілі вадзіцу
Чыстую з крыніцы той.
Зруб зрабіў, павесіў коўшык
На алешыну над ёй.
Чалавек, відаць, харошы
Быў нябожчык бацька мой.
Разам з восенню-лісіцай
Да крыніцы прыпаду...
Хоць і рэдка тата сніцца,
Ды ніколі - на бяду.
05. 11. 2024 г.
Чаплін - пасёлак, у якім я нарадзіўся. - Заўвага аўтара.
Свидетельство о публикации №124110503681